Διαβάστε το σε 6 λεπτά

Γιάννης Σιδηρόπουλος: η ζωή ενός επαγγελματία οδηγού και αποθηκάριου

Ο Γιάννης δουλεύει στην αγορά των Logistics τα τελευταία 11 χρόνια, αυτή είναι η ιστορία του!

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Μενίδι. Το Μενίδι είναι σαν μικρό χωριό, γνωρίζεις τους πάντες και όταν έχεις μεγαλώσει εκεί δεν είναι εύκολο να πάρεις την απόφαση να μετακομίσεις για κάποια άλλη γειτονιά της Αττικής ή της Αθήνας. Στα 29 μου μετακινήθηκα στα Σεπόλια, πρώτη φορά στη ζωή μου, λόγω οικογένειας. Ακόμα δεν μπορώ να συνηθίσω ότι έχω απομακρυνθεί από τους ανθρώπους με τους οποίους μεγάλωσα και έκανα παρέα για τρεις δεκαετίες! Με το που τελείωσα σχολείο έκανα μερικές δουλειές του ποδαριού και στη συνέχεια δούλεψα στη ΦΑΓΕ. Σήμερα, 11 χρόνια μετά, έχω περάσει από διάφορες εταιρείες, από τις θέσεις του οδηγού και του αποθηκάριου και πλέον προσπαθώ να μεταπηδήσω σε πιο «οργανωτικά» πόστα.

- Πώς αποφάσισες να μπεις σε αυτόν το χώρο;

Ο πατέρας μου ήταν οδηγός λεωφορείου. Από πολύ μικρός απέκτησα τη συνήθεια να πηγαίνω μαζί του στη δουλεια! Του ζήτησα μια ημέρα να με ξυπνήσει και να με πάρει μαζί του και κάπως έτσι άρχισα να «βολτάρω» μαζί του με τα αστικά λεωφορεία. Πατούσα τα κουμπιά για να ανοίγουν και να κλείνουν οι πόρτες, μιλούσα με τους επιβάτες και τέτοια πράγματα! Αργότερα, στην εφηβεία μου, άρχισα να ασχολούμαι με τα αυτοκίνητα. Κοιτούσαμε με τους φίλους μου γρήγορα αμάξια στα περιοδικά, τα βλέπαμε στους δρόμους του Μενιδίου και κάπως έτσι απέκτησα μια σχέση αγάπης με το αυτοκίνητο. Μετά το στρατό άρχισα να κάνω ολιγόμηνες συμβάσεις ως οδηγός σε διάφορες εταιρείες. Στα 22 μου, και ενώ δούλευα στη ΦΑΓΕ, έπεσα πάνω σε κάποιες προκηρύξεις θέσεων των ΕΛΤΑ. Έκανα αίτηση και μετά από ένα τρίμηνο με πήραν τηλέφωνο για να περάσω από συνέντευξη. Είχα ήδη αρκετή προϋπηρεσία και μόρια και, με μεγάλη μου έκπληξη, με προσέλαβαν. Λέω με μεγάλη μου έκπληξη γιατί τότε είχαν φοβερή ζήτηση οι θέσεις αυτές στα ΕΛΤΑ. Αρχικά, ήμουν στη θυρίδα, στην εξυπηρέτηση πελατών. Μετά από μερικούς μήνες πήρα μετάθεση στις ταχυμεταφορές. Πρώτα καβάλησα μηχανάκι, μετά αυτοκίνητο και μετά από δύο χρόνια ακόμα μεγαλύτερο όχημα. Έμεινα για έξι χρόνια στα ΕΛΤΑ και έφυγα, από επιλογή, όταν βρήκα την επόμενη μου δουλειά. Έψαχνα για καιρό καινούρια δουλειά, καθότι οι μισθοί συμπιέζονταν όσο προχωρούσε η κρίση. Επίσης, δεν με βόλευε η τοποθεσία, καθότι έπρεπε να οδηγώ 45 λεπτά κάθε ημέρα για να πάω στη δουλειά μου.

- Ποιος ήταν ο επόμενος σταθμός σου;

Μια εταιρεία με σάντουιτς στην περιοχή του Μενιδίου. Ένιωθα λίγο φόβο, αλλά πήρα την απόφαση να αλλάξω δουλειά. Γενικά, δεν έχω μείνει ποτέ χωρίς δουλειά, από επιλογή. Από την εφηβεία μου ήθελα να είμαι αυτόνομος, να ξυπνάω το πρωί και να ξέρω ότι θα πάω στη δουλειά, θα βγάλω τα λεφτά μου και θα μπορώ να κάνω τα πράγματα που θέλω να κάνω. Νομίζω ότι οι γονείς μου έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε αυτό. Πάντα τους έβλεπα να δουλεύουν και να κάνουν τα κουμάντα τους. Στα ΕΛΤΑ με κράταγε η σιγουριά της εργασίας. Είχα συνεχόμενες ανανεώσεις για έξι συνεχόμενα χρόνια, και ήμουν ένας από τους οκτώ συμβασιούχους σε όλη την Ελλάδα που είχαν καταφέρει να παραμείνουν στο πόστο τους κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ήμουν συνεπής και αξιόπιστος, πιστεύω, γι αυτό και με κράτησαν για όλο αυτό το διάστημα. Για να καταλάβεις, για 3 χρόνια δούλευα βραδινή βάρδια, 10 το βράδυ με 6 το πρωί! Οι απολαβές μου είχαν πέσει, αλλά παρέμεινα συνεπής μέχρι να βρω την επόμενη ευκαιρία μου. Με την καινούρια δουλειά άρχισα να οδηγώ φορτηγό, να κάνω διανομές στο κέντρο της Αθήνας και να έχω επαφή με τους πελάτες. Το «πόρτα-πόρτα» μου άνοιξε λίγο τους ορίζοντές μου, επαγγελματικά. Το βραδινό ωράριο, όμως, με εξάντλησε κάποια στιγμή.

- Και κάπως έτσι αποφάσισες να ψάξεις για κάποια άλλη δουλειά;

Ναι, στην Kalamea Fine Foods, εταιρεία στην οποία εργάζομαι μέχρι σήμερα. Δεν είμαι αποκλειστικά οδηγός, αλλά ασχολούμαι και με την αποθήκη και το στοκ. Αφενός γιατί θέλω να μάθω και άλλες διαστάσεις της δουλειάς, αφετέρου γιατί με έχει κουράσει η δουλειά τόσα χρόνια. Το να περνάς ώρες στην κίνηση, να προσπαθείς να βρεις πάρκινγκ και να κουβαλάς πάνω σου μεγάλα χρηματικά ποσά, μπορεί να σου προκαλέσει πολύ άγχος. Στη νέα δουλειά άρχισα να γίνομαι και πιο ενεργητικός με τους πελάτες. Προσπαθώ να φέρνω καινούριους πελάτες και να φτιάχνω σχέσεις εμπιστοσύνης με τους παλιούς. Μου αρέσει να κάνω το κάτι παραπάνω και τώρα στήνεται ένα καινούριο, πολύ ενδιαφέρον πρότζεκτ. Πρόκειται για μια θέση πωλητή-οδηγού. Παραδίδεις το εμπόρευμα, αλλά φροντίζεις και για την τοποθέτησή του, προτείνεις νέα προϊόντα και επικοινωνείς με τους πελάτες.

- Άρα, μετά από μια δεκαετία στη δουλειά έχεις τα εφόδια για να προχωρήσεις στο επόμενο στάδιο;

Ναι, προσπαθώ να εφαρμόσω όσα έχω μάθει. Θα έλεγα ότι με αγχώνει κάπως όλο αυτό, αλλά το βλέπω και σαν πρόκληση. Είναι διαφορετικές οι απαιτήσεις, αφού πρέπει να μιλάω και να κάνω πλάνα με τους συνεργάτες μου σε καθημερινή βάση. Είμαι, πάντως, ικανοποιημένος, σε κάθε επίπεδο. Οι απολαβές είναι καλές, οι σχέσεις με τους εργοδότες και τους συναδέλφους μου εξαιρετικές, οι προοπτικές θετικές. Νομίζω πρώτη φορά έχω τόσο καλές συνεργασίες. Αυτό έχει να κάνει με την ηλικία και τις κοινές αντιλήψεις. Οι εργοδότες μου είναι μικροί σε ηλικία και έχουν πολύ σύγχρονες αντιλήψεις για την επιχειρηματικότητα και τη διαχείριση του προσωπικού. Δεν είναι τυχαίο ότι η εταιρεία έχει ένα πολύ δυνατό πελατολόγιο στην αγορά των βιολογικών προϊόντων. Μπορώ να σου πω ότι κι εγώ έχω αλλάξει τις διατροφικές μου συνήθειες μετά από τρία χρόνια ενασχόλησης με την αγορά. Πλέον, ψάχνω τις εναλλακτικές και τρέφομαι πολύ καλύτερα απ ότι στο παρελθόν.

- ποια θα ήταν για εσένα η ιδανική επαγγελματική εξέλιξη;

Θα ήθελα να εξελιχθώ μέσα στην εταιρεία και να αποκτήσω επιπλέον ευθύνες και καθήκοντα. Το να περάσω σιγά σιγά μέσα στην αποθήκη και να αναλάβω οργανωτικά πόστα είναι σίγουρα μια εξέλιξη που θα με ικανοποιούσε πολύ!

- Τι θα έλεγες σε έναν νέο άνθρωπο που ξεκινάει τώρα να δουλεύει στα logistics;

Ο κλάδος καταγράφει μεγάλη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, και, όπως φαίνεται, θα συνεχίσει να αναπτύσσεται. Αν ένας άνθρωπος δεν θέλει να σπουδάσει, όπως εγώ για παράδειγμα, τα logistics είναι μια αγορά που αξίζει κανείς να επιλέξει. Είναι βέβαιο ότι αν έχει διάθεση για δουλειά θα βρει τις ευκαιρίες που θα τον ικανοποιήσουν και σε επίπεδο αποδοχών και σε επίπεδο επαγγελματικής εξέλιξης. Επίσης, φαίνεται ότι είναι αρκετά πιθανό να μετατραπεί η Ελλάδα σε κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων για όλη την περιοχή των βαλκανίων, πράγμα που σημαίνει ότι οι θέσεις εργασίας θα αυξηθούν.

- Θα έλεγες ότι οι εργοδότες του κλάδου έχουν αλλάξει σε σύγκριση με την εποχή που μπήκες εσύ στα logistics;

Υπάρχουν αρκετοί που αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες του επαγγέλματος και φροντίζουν να είναι δίκαιοι και υποστηρικτικοί με τους εργαζόμενούς τους. Δεν τους καταλογίζουν ευθύνες που δεν τους αναλογούν, ακούνε τα προβλήματά τους και φροντίζουν να κρατάνε υψηλό το ηθικό τους. Στην εταιρεία που δουλεύω σήμερα νιώθω ότι μπορώ να συζητήσω ανοικτά για κάθε θέμα που με απασχολεί σε επίπεδο δουλειάς, και αυτό με κάνει να θέλω να δουλέψω και να κάνω ότι καλύτερο μπορώ. Φαντάζομαι ότι αυτό έχει να κάνει και με τη γενιά, ότι δηλαδή οι άνθρωποι αυτοί έχουν πιο μοντέρνες αντιλήψεις σχετικά με το πώς πρέπει να διαχειρίζεται κανείς το προσωπικό του. Σε τελική ανάλυση, όταν βλέπεις ανταπόδοση και σωστό εργασιακό ήθος, θα αποδώσεις και εσύ καλύτερα στη δουλειά σου, θα νιώσεις κομμάτι της εταιρείας και όχι ένας απλός εργαζόμενος.

Διαβάστε ακόμα: